عطار » مختارنامه » باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق » شمارهٔ ۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>عشقت به هزار پادشاهی ارزد</p></div>
<div class="m2"><p>وصلِ تو ز ماه تا به ماهی ارزد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آن را که رخی بود بدین زیبائی</p></div>
<div class="m2"><p>انصاف بده که هرچه خواهی ارزد</p></div></div>

شمارهٔ ۷

عشقت به هزار پادشاهی ارزد
وصل تو ز ماه تا به ماهی ارزد
آن را که رخی بود بدین زیبایی
انصاف بده که هرچه خواهی ارزد

هوش مصنوعی: این بیت شعر بیانگر این است که عشق به محبوبی که زیبایی و جذابیت خاصی دارد، به اندازه‌ی پادشاهی ارزشمند است. زیبایی و شکوه این معشوق به قدری بالاست که هر چیزی در مقایسه با آن ارزش خود را از دست می‌دهد. شاعر در واقع می‌خواهد بگوید که این عشق و وصل با چنین فردی، به اندازه‌ی هر چیزی که بتوان تصور کرد، اهمیت و ارزش دارد.

شمارهٔ ۵

شمارهٔ ۶

هوش مصنوعی: عشق تو به اندازه‌ی هزار پادشاه ارزش دارد و وصل تو به اندازه‌ی یک ماه تا ماهی دیگر ارزشمند است.

عشقت به هزار پادشاهی ارزد

وصلِ تو ز ماه تا به ماهی ارزد

هوش مصنوعی: هر کس که چهره‌ای به این زیبایی دارد، حقش را ادا کن و بدان که هر چیزی برای او ارزش دارد.

آن را که رخی بود بدین زیبائی

انصاف بده که هرچه خواهی ارزد

شمارهٔ ۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده