عطارشمارهٔ ۵۳
چون گشت دل من از سر زلف تو مست
هرگز بندادم ز سر زلف تو دست
گفتی سر زلف من کرا خواهد بود
دانی که سر زلف تو دارم پیوست
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
چون گشت دل من از سر زلف تو مست
هرگز بندادم ز سر زلف تو دست
هوش مصنوعی: وقتی دل من به خاطر زیبایی‌های زلف تو سرمست شد، هرگز دستانم را از زلف تو آزاد نکردم.
گفتی سر زلف من کرا خواهد بود
دانی که سر زلف تو دارم پیوست
هوش مصنوعی: گفتی که چه کسی خواهد خواست زلف‌های من را، اما نمی‌دانی که من خودم به زلف‌های تو علاقه‌مندم.