هوش مصنوعی: شب که می‌گذرد، جانم بدون تو به تنگی می‌رسد و روزی نیست که غم و اندوه من به شب ختم نشود.

هوش مصنوعی: زلف‌های تو این‌قدر طولانی است و من متعجبم که چرا دستم به آن نمی‌رسد.