گنجور

شمارهٔ ۴۷

زلف تو که چون مشک به هر سوی افتاد
بی مهر از آن است که هندوی افتاد
زان گشت چنین شکسته کز غارت جان
از بس که شتاب کرد بر روی افتاد

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

زلف تو که چون مشک به هر سوی افتاد
بی مهر از آن است که هندوی افتاد
هوش مصنوعی: زلف‌های تو که مانند مشک در همه جا پخش شده، نشان‌دهنده بی‌محبتی است، چرا که همانند هندی که در فضایی به زمین افتاده، درخشش و جذابیتش را از دست می‌دهد.
زان گشت چنین شکسته کز غارت جان
از بس که شتاب کرد بر روی افتاد
هوش مصنوعی: از شدت آسیب و بی‌تابی، او از شدت اندوه و تند رفتن به زمین افتاده و جانش را از دست داده است.