گنجور

شمارهٔ ۴۳

زلف تو که بود آرزوئی همه را
جز دیدن او نبود روئی همه را
موئی ز سرِ یک شکنش برکندم
کآویخته بود دل به موئی همه را

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

زلف تو که بود آرزوئی همه را
جز دیدن او نبود روئی همه را
هوش مصنوعی: زلف تو که آرزوی همه است، تنها چیزی که همه را به سوی خود می‌کشاند، دیدن روی تو است.
موئی ز سرِ یک شکنش برکندم
کآویخته بود دل به موئی همه را
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که من از یک رشته مو که به صورت خشک و معلق در آمده بود، یک تار را جدا کردم و این جدا کردن باعث شد که دل به آن رشته مو وابسته و متأثر بشود. در واقع، در کنار این حرکت ظاهری، احساسات عمیق‌تری نهفته است که نشان‌دهنده‌ی ارتباطی عاطفی و تأثیر آن بر دل و احساسات است.