عطارشمارهٔ ۳۶
ای باد به سوی زلفِ آن یار بتاز
کوتاه مکن دست از آن زلف دراز
آهم به سرِ زلفِ درازش برسان
بوی جگر سوخته در مشک انداز
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای باد به سوی زلفِ آن یار بتاز
کوتاه مکن دست از آن زلف دراز
هوش مصنوعی: ای باد، به سمت زلف‌های آن معشوق برو و به آرامی از آن زلف‌های بلند دور نشو.
آهم به سرِ زلفِ درازش برسان
بوی جگر سوخته در مشک انداز
هوش مصنوعی: آرزو دارم فریاد درد و سوز دل‌ام را به موهای بلند او برسانم و بوی عطر جگر سوخته‌ام را در مشک بگنجانم.