عطار » مختارنامه » باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق » شمارهٔ ۳۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آن ماه که سجده بُرد انجم او را</p></div>
<div class="m2"><p>تا کرد دل از دیدهٔ خود گم او را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از بس که گریست دیده در فرقت او</p></div>
<div class="m2"><p>ازدیده بشد صورت مردم او را</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 3384 - عطار » مختارنامه » باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق » شمارهٔ ۳۱

منتخب اشعار شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری (غزلیات، قصاید، منطق الطیر، مصیبت نامه، الهی نامه، اسرار نامه، خسرو نامه، مختار نامه) به اهتمام و تصحیح دکتر تقی تفضلی - فریدالدین محمد عطار نیشابوری - تصویر ۴۲۸

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۲۵۱

شمارهٔ ۳۲

آن ماه که سجده برد انجم او را
تا کرد دل از دیده خود گم او را
از بس که گریست دیده در فرقت او
ازدیده بشد صورت مردم او را

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و غم جدایی اشاره می‌کند. او توصیف می‌کند که چگونه ستاره‌ها در مقابل او سر به سجده می‌برند و از شدت اشتیاق و گریه، چهره‌ی محبوبش از نظرش محو می‌شود. این بیانگر احساس عمیق عشق و درد فراق است.

شمارهٔ ۳۰

شمارهٔ ۳۱

هوش مصنوعی: آن ماهی که ستاره‌ها در برابرش سجده می‌کنند، باعث می‌شود دل انسان از دیده‌اش پنهان شود.

آن ماه که سجده بُرد انجم او را

تا کرد دل از دیدهٔ خود گم او را

هوش مصنوعی: چون به شدت برای او گریسته‌ام، چشمانم آن‌قدر اشک ریخته که تصویر او در دیده‌ام محو شده است.

از بس که گریست دیده در فرقت او

ازدیده بشد صورت مردم او را

شمارهٔ ۳۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده