عطار » مختارنامه » باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق » شمارهٔ ۲۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>لعلت که بلای دل و دین آید هم</p></div>
<div class="m2"><p>گه چون گل و گه چو انگبین آید هم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر خوبی ماهِ آسمان بسیارست</p></div>
<div class="m2"><p>پیشِ رخِ تو فرا زمین آید هم</p></div></div>

منتخب اشعار شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری (غزلیات، قصاید، منطق الطیر، مصیبت نامه، الهی نامه، اسرار نامه، خسرو نامه، مختار نامه) به اهتمام و تصحیح دکتر تقی تفضلی - فریدالدین محمد عطار نیشابوری - تصویر ۶

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۲۴۹

شمارهٔ ۲۵

لعلت که بلای دل و دین آید هم
گه چون گل و گه چو انگبین آید هم
گر خوبی ماه آسمان بسیارست
پیش رخ تو فرا زمین آید هم

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذبه محبوبش اشاره می‌کند، که هم می‌تواند دل را به شوری بیندازد و هم آرامش بخشد. او می‌گوید که اگر چه زیبایی‌های آسمان بسیارند، اما زیبایی محبوبش فراتر از هر زیبایی است و در مقابل چهره‌اش، دیگر زیبایی‌ها رنگ می‌بازند.

شمارهٔ ۲۳

شمارهٔ ۲۴

هوش مصنوعی: عشق تو گاهی مانند گلی زیبا و گاهی مانند عسل شیرین است، اما در عین حال ممکن است برای دل و ایمان من درد و مشکل به بار آورد.

لعلت که بلای دل و دین آید هم

گه چون گل و گه چو انگبین آید هم

هوش مصنوعی: اگرچه زیبایی‌های ماه در آسمان بسیارند، اما در برابر چهره‌ی تو، همه آن‌ها به زمین می‌رسند.

گر خوبی ماهِ آسمان بسیارست

پیشِ رخِ تو فرا زمین آید هم

شمارهٔ ۲۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده