عطارشمارهٔ ۳۵
دوش آمد و گفت: ای وطن بگرفته
دو کون به هم ز جان و تن بگرفته
چون من همهام تو هیچ شرمت بادا
من آمده و تو جای من بگرفته
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دوش آمد و گفت: ای وطن بگرفته
دو کون به هم ز جان و تن بگرفته
هوش مصنوعی: شب گذشته، صدا آمد و گفت: ای سرزمین، دو جهان به هم پیوسته‌اند و روح و جسم درهم آمیخته‌اند.
چون من همهام تو هیچ شرمت بادا
من آمده و تو جای من بگرفته
هوش مصنوعی: وقتی من به تمامیت خود می‌رسم، تو هیچ اراده‌ای نداری. شرمت باد که من به حضور آمده‌ام و جای مرا گرفته‌ای.