عطارشمارهٔ ۲۹
دوش آمد و گفت: مردمِ دوراندیش
از خویش به جز هیچ نیابد کم و بیش
می بر نتوان گرفت این پرده ز پیش
گر برگیرم ز خویش من مانم و خویش
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دوش آمد و گفت: مردمِ دوراندیش
از خویش به جز هیچ نیابد کم و بیش
هوش مصنوعی: شب گذشته کسی آمد و گفت: افراد با تدبیر و دوراندیش از خود هیچ چیزی را کم یا زیاد نمی‌کنند.
می بر نتوان گرفت این پرده ز پیش
گر برگیرم ز خویش من مانم و خویش
هوش مصنوعی: نمی‌توان این پرده را کنار زد و با خودم تنها بمانم. اگر این پرده را بردارم، من تنها و بدون هویت خودم می‌شوم.