عطارشمارهٔ ۱۷
دوش آمد و صبر از دلِ درویشم رفت
آرام زعقلِ حکمت اندیشم رفت
چون حیرت من بدید یک دم بنشست
درخوابِ خوشم کرد و خوش از پیشم رفت
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دوش آمد و صبر از دلِ درویشم رفت
آرام زعقلِ حکمت اندیشم رفت
هوش مصنوعی: شب گذشته، صبر از دل درویش بیرون رفت و آرامش من نیز از عقل و اندیشه‌ام گم شد.
چون حیرت من بدید یک دم بنشست
درخوابِ خوشم کرد و خوش از پیشم رفت
هوش مصنوعی: وقتی که او حیرت مرا دید، یک لحظه نشسته و خواب خوشی برایم آورد و سپس به آرامی از پیشم رفت.