عطار » مختارنامه » باب سی و سوم: در شكر نمودن از معشوق » شمارهٔ ۳۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بی روی تو چشم بر چه خواهم انداخت</p></div>
<div class="m2"><p>بیآرزوی تو سر چه خواهم انداخت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر تیر که در جعبهٔ وُسْعِ ما بود</p></div>
<div class="m2"><p>انداخته شد دگر چه خواهم انداخت</p></div></div>

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۳۳۰

شمارهٔ ۳۵

بی روی تو چشم بر چه خواهم انداخت
بیآرزوی تو سر چه خواهم انداخت
هر تیر که در جعبه وسع ما بود
انداخته شد دگر چه خواهم انداخت

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر expresses می‌کند که بدون حضور محبوبش نمی‌تواند به چیزی نگاه کند و آرزویی دیگر ندارد. همچنین بیان می‌کند که تمام تلاش‌ها و آرزوهایش به نوعی به پایان رسیده و دیگر چیزی برای اقدام یا تلاش ندارد.

شمارهٔ ۳۳

بی روی تو چشم بر چه خواهم انداخت
بیآرزوی تو سر چه خواهم انداخت
هر تیر که در جعبه وسْع ما بود
انداخته شد دگر چه خواهم انداخت

شمارهٔ ۳۴

هوش مصنوعی: بی‌تو که چهره‌ات را نمی‌بینم، به چه چیزی می‌توانم چشم بدوزم؟ و بدون آرزوی تو، به چه چیزی می‌توانم سر بگذارم؟

بی روی تو چشم بر چه خواهم انداخت

بیآرزوی تو سر چه خواهم انداخت

هوش مصنوعی: هر تیری که در دسترس ما بود پرتاب کردیم، حال دیگر چیزی برای انداختن ندارم.

هر تیر که در جعبهٔ وُسْعِ ما بود

انداخته شد دگر چه خواهم انداخت

شمارهٔ ۳۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده