عطار » مختارنامه » باب سی و دوم: در شكایت كردن از معشوق » شمارهٔ ۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>عشق تو که همچو شمع میسوخت مرا</p></div>
<div class="m2"><p>بیصبری پروانه درآموخت مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هجر تو به رایگان گرانم بخرید</p></div>
<div class="m2"><p>تا آتش سودای تو بفروخت مرا</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 3634 - عطار » مختارنامه » باب سی و دوم: در شكایت كردن از معشوق » شمارهٔ ۶

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۲۳۱

شمارهٔ ۷

عشق تو که همچو شمع میسوخت مرا
بیصبری پروانه درآموخت مرا
هجر تو به رایگان گرانم بخرید
تا آتش سودای تو بفروخت مرا

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به عشق و ناراحتی خود اشاره می‌کند. او می‌گوید که عشق معشوقش مانند شمع او را می‌سوزاند و به او صبر و شکیبایی را می‌آموزد. همچنین، او احساس می‌کند که فراق و دوری از معشوقش بهایی سنگین دارد و همه اینها برای شعله‌ور کردن عشق به او هزینه‌بردار است.

شمارهٔ ۵

شمارهٔ ۶

هوش مصنوعی: عشق تو مانند شمعی است که مرا می‌سوزاند و بی‌تابی پروانه را به من آموخت.

عشق تو که همچو شمع میسوخت مرا

بیصبری پروانه درآموخت مرا

هوش مصنوعی: دوری تو به طور رایگان برایم بسیار سنگین و گران تمام شده است، زیرا به خاطر عشق و desire تو خود را در آتش انداختم.

هجر تو به رایگان گرانم بخرید

تا آتش سودای تو بفروخت مرا

شمارهٔ ۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده