عطار » مختارنامه » باب سی و دوم: در شكایت كردن از معشوق » شمارهٔ ۳۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا در دل من آتش عشقِ تو فروخت</p></div>
<div class="m2"><p>از نیک و بد جهان مرا چشم بدوخت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>سر جملهٔ کار خود بگویم با تو</p></div>
<div class="m2"><p>درد تو مرا بکشت و عشق تو بسوخت</p></div></div>

منتخب اشعار شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری (غزلیات، قصاید، منطق الطیر، مصیبت نامه، الهی نامه، اسرار نامه، خسرو نامه، مختار نامه) به اهتمام و تصحیح دکتر تقی تفضلی - فریدالدین محمد عطار نیشابوری - تصویر ۶

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۱۴۰

شمارهٔ ۳۲

تا در دل من آتش عشق تو فروخت
از نیک و بد جهان مرا چشم بدوخت
سر جمله کار خود بگویم با تو
درد تو مرا بکشت و عشق تو بسوخت

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از عشق و درد ناشی از آن صحبت می‌کند. او می‌گوید که عشق معشوقش در دل او آتش افکنده و تمام خوبی‌ها و بدی‌های دنیا را به کنار گذاشته است. او به معشوق می‌گوید که درد و رنج عشقش او را می‌کشد و در عین حال خود عشق نیز او را می‌سوزاند.

شمارهٔ ۳۰

شمارهٔ ۳۱

هوش مصنوعی: در دل من عشق تو شعله‌ور است و به همین خاطر، از خوبی‌ها و بدی‌های دنیا چشم‌پوشی کرده‌ام.

تا در دل من آتش عشقِ تو فروخت

از نیک و بد جهان مرا چشم بدوخت

هوش مصنوعی: در ابتدا می‌خواهم بگویم که مشکل من این است که عشق تو باعث درد و رنج من شده و در واقع عشق تو مرا نابود کرده است.

سر جملهٔ کار خود بگویم با تو

درد تو مرا بکشت و عشق تو بسوخت

شمارهٔ ۳۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها