عطار » مختارنامه » باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد » شمارهٔ ۷۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>مینشناسد کسی زبان من و تو</p></div>
<div class="m2"><p>بیرون ز جهان است جهان من و تو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دایم چو تو بامنی و من با تو به هم</p></div>
<div class="m2"><p>دوری ز چه افتاد میان من و تو</p></div></div>

منتخب اشعار شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری (غزلیات، قصاید، منطق الطیر، مصیبت نامه، الهی نامه، اسرار نامه، خسرو نامه، مختار نامه) به اهتمام و تصحیح دکتر تقی تفضلی - فریدالدین محمد عطار نیشابوری - تصویر ۶

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۵۲

شمارهٔ ۷۴

مینشناسد کسی زبان من و تو
بیرون ز جهان است جهان من و تو
دایم چو تو بامنی و من با تو به هم
دوری ز چه افتاد میان من و تو

هوش مصنوعی: این ابیات از شاعر به ارتباط عمیق بین دو نفر اشاره دارد. او می‌گوید که هیچ‌کس زبان ما را نمی‌فهمد و روابط ما فراتر از دنیای خارجی است. همچنین تأکید می‌کند که در حالی که همیشه با هم هستیم، هنوز فاصله‌ای میان ما وجود دارد که جای سوال است.

شمارهٔ ۷۲

شمارهٔ ۷۳

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند زبان و احساسات ما را درک کند، زیرا دنیای ما فراتر از این جهان مادی است.

مینشناسد کسی زبان من و تو

بیرون ز جهان است جهان من و تو

هوش مصنوعی: هر لحظه که تو نزدیک من هستی، من هم با تو هستم، اما بین ما فاصله‌ای ایجاد شده است. این فاصله از چه چیزی ناشی شده است؟

دایم چو تو بامنی و من با تو به هم

دوری ز چه افتاد میان من و تو

شمارهٔ ۷۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده