عطار » مختارنامه » باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد » شمارهٔ ۶۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای جمله اشارات و رموزم از تو</p></div>
<div class="m2"><p>پیوسته یجوز و لایجوزم از تو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بگداخته چون برف تموزم از تو</p></div>
<div class="m2"><p>صد گونه حجاب است هنوزم از تو</p></div></div>

شمارهٔ ۶۹

ای جمله اشارات و رموزم از تو
پیوسته یجوز و لایجوزم از تو
بگداخته چون برف تموزم از تو
صد گونه حجاب است هنوزم از تو

هوش مصنوعی: این بیت اشاره به ارتباط عمیق و رازآلود شاعر با معشوق دارد. شاعر می‌گوید که همه نشانه‌ها و رموز او از جانب معشوق است و هرگونه تردید و ممنوعیتی نیز از او ناشی می‌شود. همچنین، مانند برف در تابستان که ذوب می‌شود، او از عشق تحت تأثیر قرار گرفته و با وجود حجاب‌ها و موانع، هنوز هم تحت تأثیر معشوق قرار دارد.

شمارهٔ ۶۷

شمارهٔ ۶۸

هوش مصنوعی: تمام نشانه‌ها و رازهای من از توست و تمامی آنچه که جایز و جایز نیست، نیز از تو نشأت می‌گیرد.

ای جمله اشارات و رموزم از تو

پیوسته یجوز و لایجوزم از تو

هوش مصنوعی: مثل برف در گرمای تابستان ذوب شده‌ام، اما هنوز هم از تو حجاب‌ها و موانع زیادی وجود دارد.

بگداخته چون برف تموزم از تو

صد گونه حجاب است هنوزم از تو

شمارهٔ ۶۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده