عطار » مختارنامه » باب بیست و نهم: در شوق نمودن معشوق » شمارهٔ ۳۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گر دل خواهی بیا و بپذیر و بگیر</p></div>
<div class="m2"><p>دل شیفته شد بیار زنجیر و بگیر</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ور در خور حضرت تو جان میآید</p></div>
<div class="m2"><p>گیرم که نبود پرده برگیر و بگیر</p></div></div>

شمارهٔ ۳۹

گر دل خواهی بیا و بپذیر و بگیر
دل شیفته شد بیار زنجیر و بگیر
ور در خور حضرت تو جان میآید
گیرم که نبود پرده برگیر و بگیر

هوش مصنوعی: این شعر از شاعر به دعوت به پذیرش عشق و ارتباط عمیق اشاره دارد. او می‌گوید اگر دل می‌خواهی، بیای و عشق را بپذیر. دل عاشق نیاز به زنجیر و قید دارد تا به عشق وصل شود. حتی اگر به نظر برسد که کسی در پیشگاه تو نیست، باز هم باید پرده‌ها را کنار زد و عشق را در آغوش گرفت. در کل، این ابیات بر اهمیت عاشقی و ارتباط عمیق تأکید می‌کنند.

شمارهٔ ۳۷

شمارهٔ ۳۸

هوش مصنوعی: اگر دلت می‌خواهد، بیا و بپذیر، دل عاشق شد، بیفزا زنجیر و نگه‌دار.

گر دل خواهی بیا و بپذیر و بگیر

دل شیفته شد بیار زنجیر و بگیر

هوش مصنوعی: اگر جان من به خاطر تو به خطر بیافتد، حتی اگر پرده‌ای وجود نداشته باشد، آن را کنار بگذار و مرا در آغوش بگیر.

ور در خور حضرت تو جان میآید

گیرم که نبود پرده برگیر و بگیر

شمارهٔ ۳۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده