عطار » مختارنامه » باب بیست و نهم: در شوق نمودن معشوق » شمارهٔ ۲۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>در عشق تو دل زیر و زبر باید برد</p></div>
<div class="m2"><p>ره توشهٔ تو خون جگر باید برد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر روی به روی تو همی نتوان کرد</p></div>
<div class="m2"><p>سر بر پایت عمر بسر باید برد</p></div></div>

منتخب اشعار شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری (غزلیات، قصاید، منطق الطیر، مصیبت نامه، الهی نامه، اسرار نامه، خسرو نامه، مختار نامه) به اهتمام و تصحیح دکتر تقی تفضلی - فریدالدین محمد عطار نیشابوری - تصویر ۳۸۵

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۲۱۴

شمارهٔ ۲۱

در عشق تو دل زیر و زبر باید برد
ره توشه تو خون جگر باید برد
گر روی به روی تو همی نتوان کرد
سر بر پایت عمر بسر باید برد

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر عمق احساسات عاشقانه است. شاعر می‌گوید برای عشق معشوق، باید تمام ناملایمات را تحمل کرد و حتی اگر نتوان به چشمان او نگاه کرد، باید در برابر او سر فرود آورد و عمر را در خدمت عشق گذراند. عشق نیازمند فداکاری و تحمل سختی‌هاست.

شمارهٔ ۱۹

شمارهٔ ۲۰

هوش مصنوعی: برای عشق تو، باید دل را به خطر انداخت و مسیر تو را با درد و رنج همراه کرد.

در عشق تو دل زیر و زبر باید برد

ره توشهٔ تو خون جگر باید برد

هوش مصنوعی: اگر نتوانم به چهره‌ات نگاه کنم، باید باقی عمرم را در خدمت تو بگذرانم.

گر روی به روی تو همی نتوان کرد

سر بر پایت عمر بسر باید برد

شمارهٔ ۲۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده