عطار » مختارنامه » باب بیست و هشتم: در امیدواری نمودن » شمارهٔ ۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گفتم که اگرچه هست کارم بنظام</p></div>
<div class="m2"><p>از ترس تو میطپم چو مرغی در دام</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گفتا:‌ترسان به از خداوند غلام</p></div>
<div class="m2"><p>چون میترسی مترس و میترس مدام</p></div></div>

شمارهٔ ۹

گفتم که اگرچه هست کارم بنظام
از ترس تو میطپم چو مرغی در دام
گفتا ترسان به از خداوند غلام
چون میترسی مترس و میترس مدام

هوش مصنوعی: شخصی می‌گوید که با وجود اینکه کارش نظم دارد، از ترس دیگری به شدت مضطرب است. طرف مقابل پاسخ می‌دهد که ترس بهتر است از خوف خداوند. او به او توصیه می‌کند که اگر می‌ترسد، دیگر نترسد و این ترس دائمی را کنار بگذارد.

شمارهٔ ۷

شمارهٔ ۸

هوش مصنوعی: به او گفتم که گرچه زندگی‌ام به سامان است، اما به خاطر ترس تو، مانند پرنده‌ای که در تله گیر افتاده، می‌لرزم.

گفتم که اگرچه هست کارم بنظام

از ترس تو میطپم چو مرغی در دام

هوش مصنوعی: گفت: از خداوند بترس و از هیچ‌کس دیگر نترس. اگر احساس ترس کنی، نگرانی نداشته باش و همواره در حالت ترس قرار نگیر.

گفتا:‌ترسان به از خداوند غلام

چون میترسی مترس و میترس مدام

شمارهٔ ۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده