عطار » مختارنامه » باب بیست و هشتم: در امیدواری نمودن » شمارهٔ ۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گر دست دهد به زندگانم مردن</p></div>
<div class="m2"><p>آسان باشد به یک زمانم مردن</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>یک لحظه همی چنان که میباید زیست</p></div>
<div class="m2"><p>گر زیسته آید، بِهْ توانم مردن</p></div></div>

شمارهٔ ۸

گر دست دهد به زندگانم مردن
آسان باشد به یک زمانم مردن
یک لحظه همی چنان که میباید زیست
گر زیسته آید به توانم مردن

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات بیان می‌کند که اگر امکان مرگ برای زندگان وجود داشته باشد، مردن کار آسانی خواهد بود. او به این نکته اشاره می‌کند که تا زمانی که می‌توان زندگی کرد و زندگی به خوبی سپری شود، مرگ به راحتی ممکن است. به عبارتی، زندگی و مردن هر دو در دست انسان هستند و باید از زندگی به بهترین نحو استفاده کرد.

شمارهٔ ۶

گر دست دهد به زندگانم مردن
آسان باشد به یک زمانم مردن
یک لحظه همی چنان که میباید زیست
گر زیسته آید بهْ توانم مردن

شمارهٔ ۷

هوش مصنوعی: اگر فرصتی پیش بیاید که بتوانم به زندگی ادامه دهم، مرگ برایم آسان خواهد بود و می‌توانم به راحتی در یک لحظه بمیرم.

گر دست دهد به زندگانم مردن

آسان باشد به یک زمانم مردن

هوش مصنوعی: او می‌گوید که اگر ما بتوانیم در هر لحظه به بهترین شکل زندگی کنیم، در آن صورت اگر مرگ هم به سراغ‌مان بیاید، پذیرفتنی خواهد بود. 

یک لحظه همی چنان که میباید زیست

گر زیسته آید، بِهْ توانم مردن

شمارهٔ ۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده