عطار » مختارنامه » باب بیست و ششم: در صفت گریستن » شمارهٔ ۳۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بس سیل که خاست هر نفس چشمم را</p></div>
<div class="m2"><p>وز سر ننشست این هوس چشمم را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از بسیاری که چشم من آب بریخت</p></div>
<div class="m2"><p>آبی بنماند پیش کس چشمم را</p></div></div>

شمارهٔ ۳۲

بس سیل که خاست هر نفس چشمم را
وز سر ننشست این هوس چشمم را
از بسیاری که چشم من آب بریخت
آبی بنماند پیش کس چشمم را

هوش مصنوعی: این شعر به حس گوارا و عمیق اشتیاق و اشک اش اشاره دارد. شاعر با بیان اینکه هر لحظه اشتیاق او بیشتر می‌شود و اشک‌هایش به شدت جاری است، نشان می‌دهد که دیگر چیزی از اشک‌هایش باقی نمانده است. این تصویرسازی احساساتی عمیق و نافذ را منتقل می‌کند.

شمارهٔ ۳۰

شمارهٔ ۳۱

هوش مصنوعی: هر لحظه از چشمانم سیلی از اشک به راه می‌افتد و این آرزوی دیدن هیچ‌گاه از سرم نمی‌رود.

بس سیل که خاست هر نفس چشمم را

وز سر ننشست این هوس چشمم را

هوش مصنوعی: چشم من به قدری اشک ریخته که دیگر آبی برای کسی باقی نمانده است.

از بسیاری که چشم من آب بریخت

آبی بنماند پیش کس چشمم را

شمارهٔ ۳۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده