هوش مصنوعی: عزیزم! غم تو باعث شده که تنم مانند مویی باشد و از شدت ناراحتی به اندازه خاک در زمین حقیر و بی‌ارزش احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: هرگز نمی‌توانم خودم را از دیده‌ها پنهان کنم، چون اشک‌های من دائماً از چشمانم سرازیر هستند.