عطار » مختارنامه » باب بیست و پنجم: در مراثی رفتگان » شمارهٔ ۱۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای نور رخت خاک سیه بگرفته</p></div>
<div class="m2"><p>وز مرگ توآفتاب و مَه بگرفته</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>وین عالم چون عجوزهٔ فانی را</p></div>
<div class="m2"><p>از آرزوی تو دردِ زَه بگرفته</p></div></div>

شمارهٔ ۱۸

ای نور رخت خاک سیه بگرفته
وز مرگ توآفتاب و مه بگرفته
وین عالم چون عجوزه فانی را
از آرزوی تو درد زه بگرفته

شمارهٔ ۱۶

شمارهٔ ۱۷

ای نور رخت خاک سیه بگرفته

وز مرگ توآفتاب و مَه بگرفته

وین عالم چون عجوزهٔ فانی را

از آرزوی تو دردِ زَه بگرفته

شمارهٔ ۱۷

اطلاعات