عطار » مختارنامه » باب بیست و چهارم: در آنكه مرگ لازم و روی زمین خاك رفتگان است » شمارهٔ ۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از آتش دل چو دود بر خواهی خاست</p></div>
<div class="m2"><p>وز راه زیان و سود برخواهی خاست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>وین کلبه که ایمن اندر او بنشستی</p></div>
<div class="m2"><p>ایمن منشین که زود برخواهی خاست</p></div></div>

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۱۹۱

شمارهٔ ۵

از آتش دل چو دود بر خواهی خاست
وز راه زیان و سود برخواهی خاست
وین کلبه که ایمن اندر او بنشستی
ایمن منشین که زود برخواهی خاست

هوش مصنوعی: اگر از دل آتشین خود دودی برخواهی خاست و به دنبال منفعت و ضرر باشی، باید بدانی که این کلبه‌ای که در آن نشسته‌ای با امنیت نیست و ممکن است به زودی از آن برخیزی.

شمارهٔ ۳

شمارهٔ ۴

هوش مصنوعی: اگر از رنج و درد درونت بگذری و مانند دودی به آسمان بروی، راهی را در پیش خواهی گرفت که در آن هم سود و هم زیان وجود دارد.

از آتش دل چو دود بر خواهی خاست

وز راه زیان و سود برخواهی خاست

هوش مصنوعی: این کلبه‌ای که در آن آرام گرفته‌ای، خیال نکن که همیشه در امان خواهی بود؛ زیرا به زودی باید از آن برخیزی.

وین کلبه که ایمن اندر او بنشستی

ایمن منشین که زود برخواهی خاست

شمارهٔ ۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده