شمارهٔ ۳۷
چون پنجه سال خویشتن را کُشتم
بر عمرِ نهاد سالِ شصت انگشتم
شک نیست که شست را کمانی باید
چون شصت تمام شد کمان شد پشتم
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
چون پنجه سال خویشتن را کُشتم
بر عمرِ نهاد سالِ شصت انگشتم
هوش مصنوعی: من طی پنجاه سال از زندگیام تلاش کردم و زحمت کشیدم، اما حالا به سن شصت سالگی رسیدهام و متوجه میشوم که این همه تلاش تنها در حدی بوده که مثل انگشتری در دستم حس شده است.
شک نیست که شست را کمانی باید
چون شصت تمام شد کمان شد پشتم
هوش مصنوعی: شکی نیست که برای گرفتن کمان، باید شست را به کار ببرم؛ اما وقتی شصتم تمام شود، دیگر کمان به پشتم کمک نخواهد کرد.

عطار