عطار » مختارنامه » باب بیست و سوم: در خوف عاقبت و سیری نمودن از عمر » شمارهٔ ۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گاه از سر طاعتی برون آیی تو</p></div>
<div class="m2"><p>گه در کف معصیت زبون آیی تو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>نومید مشو هرگز و امید مدار</p></div>
<div class="m2"><p>تا آخر دم ز کار چون آیی تو</p></div></div>

شمارهٔ ۳

گاه از سر طاعتی برون آیی تو
گه در کف معصیت زبون آیی تو
نومید مشو هرگز و امید مدار
تا آخر دم ز کار چون آیی تو

شمارهٔ ۱

شمارهٔ ۲

گاه از سر طاعتی برون آیی تو

گه در کف معصیت زبون آیی تو

نومید مشو هرگز و امید مدار

تا آخر دم ز کار چون آیی تو

شمارهٔ ۲

اطلاعات