عطار » مختارنامه » باب بیست و دوم: در روی به آخرت آوردن و ترك دنیا كردن » شمارهٔ ۱۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تو بیخبری و تا خبر خواهد بود</p></div>
<div class="m2"><p>از جملهٔ عالمت گذر خواهد بود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>برخیز که اینجا که فرو آمدهای</p></div>
<div class="m2"><p>آرامگهِ کسی دگر خواهد بود</p></div></div>

شمارهٔ ۱۱

تو بیخبری و تا خبر خواهد بود
از جمله عالمت گذر خواهد بود
برخیز که اینجا که فرو آمدهای
آرامگه کسی دگر خواهد بود

هوش مصنوعی: این شعر اشاره به عدم آگاهی و ناآگاهی انسان‌ها دارد. شاعر می‌گوید که تو از حقیقت و واقعیت‌ها بی‌خبری و روزی این بی‌خبری پایان خواهد یافت. او دعوت می‌کند تا از خواب غفلت بیدار شوی، زیرا زمانی دیگر این مکان به آرامش و سکون کسی دیگر خواهد رسید. در واقع، شعر درباره گذران زمان و تغییرات زندگی است.

شمارهٔ ۹

شمارهٔ ۱۰

هوش مصنوعی: تو از واقعیت‌ها بی‌خبری، و زمانی که خبرها به تو برسند، فقط به عنوان بخشی از زندگی‌ات گذر خواهند کرد.

تو بیخبری و تا خبر خواهد بود

از جملهٔ عالمت گذر خواهد بود

هوش مصنوعی: بلند شو که آرامش اینجا دیر نمی‌پاید و روزی دیگر، کسی دیگر در این مکان خواهد بود.

برخیز که اینجا که فرو آمدهای

آرامگهِ کسی دگر خواهد بود

شمارهٔ ۱۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده