عطارشمارهٔ ۲۷
خود را چو زخواب و خور نمیداری باز
پس چه تو، چه آن ستور، در پردهٔ راز
آخر ز وجود خویشتن شرمت نیست
معشوق تو بیدارو تو خوش خفته به ناز
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خود را چو زخواب و خور نمیداری باز
پس چه تو، چه آن ستور، در پردهٔ راز
هوش مصنوعی: اگر خود را در خواب و بی‌خبر از زندگی ببینی، دیگر چه اهمیتی دارد که تو چه هستی و چه موجود دیگری؛ همه چیز در پرده‌ای از راز است.
آخر ز وجود خویشتن شرمت نیست
معشوق تو بیدارو تو خوش خفته به ناز
هوش مصنوعی: شرمنده‌ای که از خودت به خاطر خوابیدن در کنار معشوقت، بی‌خبر و بی‌توجه هستی؛ در حالی که معشوق بیدار و هوشیار است و تو به راحتی در آسایش به خواب رفته‌ای.