عطار » مختارنامه » باب بیستم: در ذُلّ و بار كشیدن و یكرنگی گزیدن » شمارهٔ ۲۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>خود را چو زخواب و خور نمیداری باز</p></div>
<div class="m2"><p>پس چه تو، چه آن ستور، در پردهٔ راز</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آخر ز وجود خویشتن شرمت نیست</p></div>
<div class="m2"><p>معشوق تو بیدارو تو خوش خفته به ناز</p></div></div>

شمارهٔ ۲۸

خود را چو زخواب و خور نمیداری باز
پس چه تو چه آن ستور در پرده راز
آخر ز وجود خویشتن شرمت نیست
معشوق تو بیدارو تو خوش خفته به ناز

شمارهٔ ۲۶

شمارهٔ ۲۷

خود را چو زخواب و خور نمیداری باز

پس چه تو، چه آن ستور، در پردهٔ راز

آخر ز وجود خویشتن شرمت نیست

معشوق تو بیدارو تو خوش خفته به ناز

شمارهٔ ۲۷

اطلاعات