عطار » مختارنامه » باب بیستم: در ذُلّ و بار كشیدن و یكرنگی گزیدن » شمارهٔ ۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گر جان ببرد عشق توام جان آنست</p></div>
<div class="m2"><p>ور درد دهد جملهٔدرمان آنست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر ناکامی که باشد این طایفه را</p></div>
<div class="m2"><p>میدان به یقین که کام ایشان آنست</p></div></div>

شمارهٔ ۳

گر جان ببرد عشق توام جان آنست
ور درد دهد جملهدرمان آنست
هر ناکامی که باشد این طایفه را
میدان به یقین که کام ایشان آنست

شمارهٔ ۱

شمارهٔ ۲

گر جان ببرد عشق توام جان آنست

ور درد دهد جملهٔدرمان آنست

هر ناکامی که باشد این طایفه را

میدان به یقین که کام ایشان آنست

شمارهٔ ۲

اطلاعات