عطار » مختارنامه » باب بیستم: در ذُلّ و بار كشیدن و یكرنگی گزیدن » شمارهٔ ۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>جان سوخته سرفکنده میباید بود</p></div>
<div class="m2"><p>چون شمع، به سوز، زنده میبایدبود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>کارت به مراد این خدائی باشد</p></div>
<div class="m2"><p>ناکامی کش که بنده میباید بود</p></div></div>

شمارهٔ ۲

جان سوخته سرفکنده میباید بود
چون شمع به سوز زنده میبایدبود
کارت به مراد این خدایی باشد
ناکامی کش که بنده میباید بود

هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها اشاره می‌کند که انسان باید در زندگی همچون شمع، با سوز و فداکاری زندگی کند و برای رسیدن به اهدافش تلاش کند. او تأکید می‌کند که نباید از ناکامی‌ها ناامید شد، بلکه باید به عنوان بنده‌ای نزد خداوند با هدف و اراده، به تلاش ادامه داد.

شمارهٔ ۱

هوش مصنوعی: آدمی که دلش شکسته و غمگین است باید مانند شمعی بسوزد و زندگی کند، حتی اگر در رنج باشد. او باید در دل سوختن و فداکاری، زنده بماند.

جان سوخته سرفکنده میباید بود

چون شمع، به سوز، زنده میبایدبود

هوش مصنوعی: اگر کار تو به خواسته و آرزوی این خدا برسد، ناکام نخواهی شد؛ زیرا که بنده باید تسلیم اراده او باشد.

کارت به مراد این خدائی باشد

ناکامی کش که بنده میباید بود

شمارهٔ ۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده