عطار » مختارنامه » باب بیستم: در ذُلّ و بار كشیدن و یكرنگی گزیدن » شمارهٔ ۱۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>امروز منم نه کفر و نه ایمانی</p></div>
<div class="m2"><p>نه دانائی تمام و نه نادانی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>شوریده دلی، شیفته ای، حیرانی</p></div>
<div class="m2"><p>بر سر گردن فتاده سرگردانی</p></div></div>

شمارهٔ ۱۱

امروز منم نه کفر و نه ایمانی
نه دانایی تمام و نه نادانی
شوریده دلی شیفته ای حیرانی
بر سر گردن فتاده سرگردانی

هوش مصنوعی: شاعر در این شعر حالتی از عدم یقین و سردرگمی را توصیف می‌کند. او نه به کفر و نه به ایمان اعتقاد دارد و بین دانایی و نادانی معلق است. این وضعیت او را به شدت مدهوش و حیرت‌زده کرده و او را در دنیای سردرگمی رها ساخته است.

شمارهٔ ۹

شمارهٔ ۱۰

هوش مصنوعی: امروز من هیچ کدام از این دو حالت را ندارم؛ نه بی‌ایمانم و نه کاملاً مؤمن. نه همه چیز را می‌دانم و نه کاملاً نادان هستم.

امروز منم نه کفر و نه ایمانی

نه دانائی تمام و نه نادانی

هوش مصنوعی: دل بیقرار و عاشق، در کنجی احساس سرگردانی می‌کند و به خاطر این عشق و شیدایی، به دور خود می‌چرخد.

شوریده دلی، شیفته ای، حیرانی

بر سر گردن فتاده سرگردانی

شمارهٔ ۱۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده