عطار » مختارنامه » باب دوم: در نعت سیدالمرسلین صلّی اللّه علیه و سلّم » شمارهٔ ۱۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>در امت تو اگر مطیعی نبود،</p></div>
<div class="m2"><p>بر پشتی چون توئی بدیعی نبود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>شاید که ز بیم معصیت خون گرید</p></div>
<div class="m2"><p>آن را که بحق چون تو شفیعی نبود</p></div></div>

شمارهٔ ۱۱

در امت تو اگر مطیعی نبود
بر پشتی چون تویی بدیعی نبود
شاید که ز بیم معصیت خون گرید
آن را که بحق چون تو شفیعی نبود

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات اشاره می‌کند که اگر در امت تو (پیامبر) کسی به اندازه تو مطیع و پیرو نبود، ارزش و زیبایی تو نیز وجود نداشت. همچنین ممکن است افرادی از ترس از گناه، به خاطر تو (که شفیع و واسطه حقیقی بین خدا و بندگان هستی) گریه کنند، زیرا شفیع حقیقی همانند تو وجود ندارد.

شمارهٔ ۹

شمارهٔ ۱۰

هوش مصنوعی: اگر در پیروزی تو هیچ کسی تسلیم نمی‌شد، بر کسی همانند تو نیز وجود نداشت.

در امت تو اگر مطیعی نبود،

بر پشتی چون توئی بدیعی نبود

هوش مصنوعی: شاید به خاطر ترس از گناه، کسی که مانند تو شفیع و دستگیر نیست، اشک بریزد.

شاید که ز بیم معصیت خون گرید

آن را که بحق چون تو شفیعی نبود

شمارهٔ ۱۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده