عطار » مختارنامه » باب نوزدهم: در ترك تفرقه گفتن و جمعیت جستن » شمارهٔ ۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا تفرقه میبود به هر سوی از تو</p></div>
<div class="m2"><p>بیزار بود فقر به صد روی از تو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تا بر جای است یک سر موی از تو</p></div>
<div class="m2"><p>کفرست حدیث این سرِ کوی از تو</p></div></div>

منتخب اشعار شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری (غزلیات، قصاید، منطق الطیر، مصیبت نامه، الهی نامه، اسرار نامه، خسرو نامه، مختار نامه) به اهتمام و تصحیح دکتر تقی تفضلی - فریدالدین محمد عطار نیشابوری - تصویر ۷

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۴۴

شمارهٔ ۳

تا تفرقه میبود به هر سوی از تو
بیزار بود فقر به صد روی از تو
تا بر جای است یک سر موی از تو
کفرست حدیث این سر کوی از تو

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به بیان خیانت تفرقه و فاصله‌ای که بین افراد ایجاد می‌کند، پرداخته است. فقر و نارضایتی به دلیل جدایی‌ها و دوگانگی‌ها به وجود می‌آید و به همین دلیل، عشق و پیوند به یکدیگر از اهمیت بالایی برخوردار است. حضور ولو کم رنگی از محبوب (منظور از "یک سر موی") می‌تواند باعث برقراری ایمان و از بین رفتن رکود و کفر باشد. در واقع، عشق و وحدت می‌تواند زندگی را غنی‌تر کند.

شمارهٔ ۱

شمارهٔ ۲

هوش مصنوعی: هرگاه اختلاف و تفرقه در جامعه وجود داشته باشد، فقر و تنگدستی به شکل‌های مختلف از تو نفرین خواهد کرد.

تا تفرقه میبود به هر سوی از تو

بیزار بود فقر به صد روی از تو

هوش مصنوعی: تا زمانی که حتی یک تار موی تو باقی است، داستان و سخن از عشق و جاذبه تو کفر و بی‌اعتنایی محسوب می‌شود.

تا بر جای است یک سر موی از تو

کفرست حدیث این سرِ کوی از تو

شمارهٔ ۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده