عطارشمارهٔ ۱۹
مرغ دل من که بود چون شیدایی
افتاد ز عشق بر سرش سودایی
هر لحظه به صد هزار عالم بپرید
اما یک دم فرو نیامد جایی
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
مرغ دل من که بود چون شیدایی
افتاد ز عشق بر سرش سودایی
هوش مصنوعی: دل من همچون پرنده‌ای است که به خاطر عشق به دیوانگی افتاده و افسرده است.
هر لحظه به صد هزار عالم بپرید
اما یک دم فرو نیامد جایی
هوش مصنوعی: او هر لحظه در هزاران دنیا و تجربه مختلف غوطه‌ور می‌شود، اما هیچ‌گاه نمی‌تواند برای یک لحظه در یک جا آرام بگیرد.