عطار » مختارنامه » باب هفدهم: در بیان خاصیت خموشی گزیدن » شمارهٔ ۱۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>در عشق تو از بس که خروش آوردیم</p></div>
<div class="m2"><p>دریای سپهر را به جوش آوردیم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چون با تو خروش و جوش ما درنگرفت</p></div>
<div class="m2"><p>رفتیم و دل و زبان خموش آوردیم</p></div></div>

شمارهٔ ۱۶

در عشق تو از بس که خروش آوردیم
دریای سپهر را به جوش آوردیم
چون با تو خروش و جوش ما درنگرفت
رفتیم و دل و زبان خموش آوردیم

هوش مصنوعی: در عشق تو چنان فریاد زدیم که آسمان را به جنبش درآوردیم. اما وقتی که با تو دیگر نتوانستیم به فریاد خود ادامه دهیم، به سکوت و خاموشی روی آوردیم.

شمارهٔ ۱۴

شمارهٔ ۱۵

هوش مصنوعی: در عشق تو چنان فریاد زدیم که آسمان را به حرکت درآوردیم و به تلاطم انداختیم.

در عشق تو از بس که خروش آوردیم

دریای سپهر را به جوش آوردیم

هوش مصنوعی: زمانی که ما با تو شور و هیجان پیدا نکردیم، سکوت اختیار کردیم و دل و زبان‌مان خاموش شد.

چون با تو خروش و جوش ما درنگرفت

رفتیم و دل و زبان خموش آوردیم

شمارهٔ ۱۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها