عطارشمارهٔ ۱۱
جانا دل من خویش به دریا انداخت
خود را به بلا بر سر غوغا انداخت
اندوه همه جهان به تنهائی خورد
پس شادی، اگر هست، به فردا انداخت
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
جانا دل من خویش به دریا انداخت
خود را به بلا بر سر غوغا انداخت
هوش مصنوعی: عزیزم، دل خود را به دریا انداختم و به خاطر مشکلات و درگیری‌ها، خود را در معرض خطر قرار دادم.
اندوه همه جهان به تنهائی خورد
پس شادی، اگر هست، به فردا انداخت
هوش مصنوعی: غم و اندوه تمام عالم به تنهایی به انسان رسید، پس اگر شادی‌ای وجود دارد، آن را به فردا موکول کرد.