عطار » مختارنامه » باب پانجدهم: در نیازمندی به ملاقات همدمی محرم » شمارهٔ ۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دردا که درین سوز و گدازم کس نیست</p></div>
<div class="m2"><p>همراه، درین راه درازم کس نیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>در قعرِ دلم جواهر راز بسی است</p></div>
<div class="m2"><p>اما چه کنم محرم راز کس نیست</p></div></div>

شمارهٔ ۵

دردا که درین سوز و گدازم کس نیست
همراه درین راه درازم کس نیست
در قعر دلم جواهر راز بسی است
اما چه کنم محرم راز کس نیست

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از تنهایی و غم خود سخن می‌گوید. او احساس می‌کند که در این مواقع سخت و دردآور هیچ‌کس همراهش نیست و هیچ‌کس در این مسیر طولانی با او نیست. هرچند در دلش افکار و رازهای ارزشمندی دارد، اما کسی را ندارد که آنها را با او در میان بگذارد.

شمارهٔ ۳

شمارهٔ ۴

ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۱۴۳

اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ  ۲۲۵

هوش مصنوعی: افسوس که در این درد و رنج، هیچکسی همراه من نیست. در این مسیر طولانی، هیچ یاری ندارم.

دردا که درین سوز و گدازم کس نیست

همراه، درین راه درازم کس نیست

هوش مصنوعی: در عمق قلبم رازهای ارزشمندی وجود دارد، اما متأسفانه کسی نیست که قابل اعتماد باشد و بتوانم آن‌ها را با او در میان بگذارم.

در قعرِ دلم جواهر راز بسی است

اما چه کنم محرم راز کس نیست

شمارهٔ ۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها