پیرامون رباعی حاضر ، خوانشی دیگر دیده ام که در اینجا ذکر می کنم :

دود است جهان ، جهان همه دود انگار 

وین کهنه رباط را فنا زود انگار 

چون نابود است اصل هر بود که هست 

هر بود که پود گشت نابود انگار