عطار » مختارنامه » باب چهاردهم: در ذَمّ دنیا و شكایت از روزگار غدّار » شمارهٔ ۲۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>جز بیخبری هیچ خبر نیست مرا</p></div>
<div class="m2"><p>وز اهل نظر هیچ نظر نیست مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر چند که صد نوحه گرم میباید</p></div>
<div class="m2"><p>جز نوحه گری کار دگر نیست مرا</p></div></div>

شمارهٔ ۲۹

جز بیخبری هیچ خبر نیست مرا
وز اهل نظر هیچ نظر نیست مرا
هر چند که صد نوحه گرم میباید
جز نوحه گری کار دگر نیست مرا

هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر احساس بی‌خبری و ناامیدی شاعر هستند. او می‌گوید که در میان کسانی که می‌توانند نظر دهند، او هیچ نظری ندارد و در حالی که دنیا پر از درد و عزا است، او فقط به نوحه‌خوانی مشغول است و توانایی یا تمایل به انجام کار دیگری ندارد. در واقع، این اشعار نشان‌دهنده‌ی یأس و فقدان معنای دیگر در زندگی اوست.

شمارهٔ ۲۷

شمارهٔ ۲۸

هوش مصنوعی: جز عدم آگاهی هیچ چیزی از خبرها ندارم و از افرادی که در این زمینه دانش دارند، هیچ نظری به من نمی‌رسد.

جز بیخبری هیچ خبر نیست مرا

وز اهل نظر هیچ نظر نیست مرا

هوش مصنوعی: هرچند که باید صدای نوحه‌ها را با حرارت و شور بشنوم، اما برای من کاری جز نوحه‌گری وجود ندارد.

هر چند که صد نوحه گرم میباید

جز نوحه گری کار دگر نیست مرا

شمارهٔ ۲۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده