هوش مصنوعی: ای دل، چرا اینقدر غم و اندوه دنیا را تحمل می‌کنی؟ زندگی به پایان نزدیک شده و تو هنوز در غم‌های خود غرقی.

هوش مصنوعی: در گوشه‌ای از جایی که پر از خرابکاری و شلوغی است، این لقمه‌ای که در دست داری، از آنچه که اینجا هست بهتر است. پس چند لقمه از آن بخور.