عطار » مختارنامه » باب چهاردهم: در ذَمّ دنیا و شكایت از روزگار غدّار » شمارهٔ ۱۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گر هر دو جهان فی المثل انگشتری است</p></div>
<div class="m2"><p>وان کرده در انگشت یکی لشکری است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر رحم نیایدت بر آنکس همه روز</p></div>
<div class="m2"><p>میدان تو که آن علامت کافری است</p></div></div>

شمارهٔ ۱۳

گر هر دو جهان فی المثل انگشتری است
وان کرده در انگشت یکی لشکری است
گر رحم نیایدت بر آنکس همه روز
میدان تو که آن علامت کافری است

شمارهٔ ۱۱

شمارهٔ ۱۲

گر هر دو جهان فی المثل انگشتری است

وان کرده در انگشت یکی لشکری است

گر رحم نیایدت بر آنکس همه روز

میدان تو که آن علامت کافری است

شمارهٔ ۱۲

اطلاعات