عطار » مختارنامه » باب سیزدهم: در ذمِّ مردمِ ب‍یحوصله و معانی كه تعلّق به » شمارهٔ ۲۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>جان نتواند ز عشق بر جای بُدن</p></div>
<div class="m2"><p>تن نتواند زعشق بر پای بُدن</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>کاری عجب اوفتاد ما را با تو</p></div>
<div class="m2"><p>نه روی گریختن نه یارای بُدن</p></div></div>

شمارهٔ ۲۸

جان نتواند ز عشق بر جای بدن
تن نتواند زعشق بر پای بدن
کاری عجب اوفتاد ما را با تو
نه روی گریختن نه یارای بدن

هوش مصنوعی: این بیت از شعر به احساس شدید عشق و ناتوانی بدن در مقابل آن اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که عشق به قدری قوی است که هم جان و هم تن را تحت تاثیر قرار می‌دهد و هیچ راهی برای فرار از آن وجود ندارد. این وضعیت عجیب و غریب، نشان‌دهنده عمق وابستگی و تعلق خاطر به معشوق است.

شمارهٔ ۲۶

شمارهٔ ۲۷

هوش مصنوعی: عشق آن‌قدر عمیق و شدید است که جان انسان نمی‌تواند از آن جدا شود و جسم نیز به خاطر عشق نمی‌تواند در جای خود بایستد.

جان نتواند ز عشق بر جای بُدن

تن نتواند زعشق بر پای بُدن

هوش مصنوعی: ما در وضعیتی عجیب قرار گرفتیم که نه می‌توانیم از تو دور شویم و نه توانایی مقابله با این وضعیت را داریم.

کاری عجب اوفتاد ما را با تو

نه روی گریختن نه یارای بُدن

شمارهٔ ۲۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده