عطار » مختارنامه » باب یازدهم: در آنكه سرّ غیب و روح نه توان گفت و نه توان » شمارهٔ ۴۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گر جان گویم عاشق آن دیدار است</p></div>
<div class="m2"><p>ور دل گویم واله آن گفتار است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>جان و دل من پر گهرِ اسرار است</p></div>
<div class="m2"><p>لیکن چه کنم که بر زبان مسمار است</p></div></div>

منتخب اشعار شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری (غزلیات، قصاید، منطق الطیر، مصیبت نامه، الهی نامه، اسرار نامه، خسرو نامه، مختار نامه) به اهتمام و تصحیح دکتر تقی تفضلی - فریدالدین محمد عطار نیشابوری - تصویر ۴۰۸

شمارهٔ ۴۷

گر جان گویم عاشق آن دیدار است
ور دل گویم واله آن گفتار است
جان و دل من پر گهر اسرار است
لیکن چه کنم که بر زبان مسمار است

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از عشق و آرزوهای درونی خود صحبت می‌کند. او می‌گوید اگر از جانش بگوید، عاشق آن دیدار است و اگر از دلش بگوید، شیدا و شیفته آن گفتار است. جان و دل او مملو از اسرار گرانبها هستند، اما نمی‌تواند آن‌ها را به زبان بیاورد و این موضوع برایش دشوار است.

شمارهٔ ۴۵

شمارهٔ ۴۶

هوش مصنوعی: اگر بگویم جانم، عاشق آن دیدار است و اگر بگویم دل، شیدا و بی‌تاب آن سخن است.

گر جان گویم عاشق آن دیدار است

ور دل گویم واله آن گفتار است

هوش مصنوعی: روح و قلب من سرشار از رازهای قیمتی است، اما متأسفانه نمی‌توانم آن‌ها را به زبان بیاورم.

جان و دل من پر گهرِ اسرار است

لیکن چه کنم که بر زبان مسمار است

شمارهٔ ۴۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده