عطار » مختارنامه » باب یازدهم: در آنكه سرّ غیب و روح نه توان گفت و نه توان » شمارهٔ ۳۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>پای از تو فرو شد به گِلم میدانی</p></div>
<div class="m2"><p>دود از تو برآمد ز دلم میدانی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چون سختتر است هر زمان مشکل من</p></div>
<div class="m2"><p>حل نتوان کرد مشکلم میدانی</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 3290 - عطار » مختارنامه » باب یازدهم: در آنكه سرّ غیب و روح نه توان گفت و نه توان » شمارهٔ ۳۸

شمارهٔ ۳۹

پای از تو فرو شد به گلم میدانی
دود از تو برآمد ز دلم میدانی
چون سختتر است هر زمان مشکل من
حل نتوان کرد مشکلم میدانی

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از درد و ناراحتی خود می‌گوید که از درونش برخاسته و به سختی‌های زندگی اشاره دارد. او احساس می‌کند که مشکلاتش هر روز بیشتر می‌شوند و هیچ راه حلی نمی‌تواند برای آن‌ها پیدا کند. شاعر به خوبی می‌داند که این وضعیت چقدر برای او دشوار است.

شمارهٔ ۳۷

شمارهٔ ۳۸

هوش مصنوعی: من به خاطر تو در چنگل و اندوه فرو رفته‌ام و تو خبر نداری که چقدر به خاطر تو دلم در آتش اندوه می‌سوزد.

پای از تو فرو شد به گِلم میدانی

دود از تو برآمد ز دلم میدانی

هوش مصنوعی: هر چه زمان می‌گذرد، مشکل من بیشتر می‌شود و نمی‌توانی به من در حل آن کمک کنی. خودت می‌دانی که مشکل من چیست.

چون سختتر است هر زمان مشکل من

حل نتوان کرد مشکلم میدانی

شمارهٔ ۳۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده