عطار » مختارنامه » باب یازدهم: در آنكه سرّ غیب و روح نه توان گفت و نه توان » شمارهٔ ۲۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>جان معنی لطف و قهر نتواند بود</p></div>
<div class="m2"><p>دانندهٔ سرِّ دهر نتواند بود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چون هر که چشید زهر در حال بمرد</p></div>
<div class="m2"><p>کس واقف طعم زهر نتواند بود</p></div></div>

شمارهٔ ۲۷

جان معنی لطف و قهر نتواند بود
داننده سر دهر نتواند بود
چون هر که چشید زهر در حال بمرد
کس واقف طعم زهر نتواند بود

هوش مصنوعی: این ابیات به این معناست که هیچ کس نمی‌تواند همزمان از لطف و محبت و قهر و نفرت برخوردار باشد. همچنین کسانی که طعم زهر را می‌چشند، در آن لحظه می‌میرند و هیچکس نمی‌تواند از تجربه و حس زهر آگاهی پیدا کند. به عبارتی، تجربه‌های دردناک و تلخ به گونه‌ای هستند که فهم واقعی آن‌ها برای دیگران امکان‌پذیر نیست.

شمارهٔ ۲۵

شمارهٔ ۲۶

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند به حقیقت معنای محبت و خشم دست پیدا کند، و هیچ‌کس هم قادر به درک اسرار زمان نیست.

جان معنی لطف و قهر نتواند بود

دانندهٔ سرِّ دهر نتواند بود

هوش مصنوعی: هر کسی که زهر را بچشد، در لحظهٔ چشیدن آن خواهد مرد، و هیچ‌کس نمی‌تواند طعم زهر را درک کند.

چون هر که چشید زهر در حال بمرد

کس واقف طعم زهر نتواند بود

شمارهٔ ۲۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده