عطار » مختارنامه » باب یازدهم: در آنكه سرّ غیب و روح نه توان گفت و نه توان » شمارهٔ ۲۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>رازی که دل من است سرگشتهٔ آن</p></div>
<div class="m2"><p>وز خون دو دیده گشتم آغشتهٔ آن</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تا کی به سر سوزن فکرت کاوم</p></div>
<div class="m2"><p>سِرّی که کسی نیافت سَرْ رشتهٔ آن</p></div></div>

شمارهٔ ۲۲

رازی که دل من است سرگشته آن
وز خون دو دیده گشتم آغشته آن
تا کی به سر سوزن فکرت کاوم
سری که کسی نیافت سر رشته آن

هوش مصنوعی: این اشعار به احساسات عمیق و رازهایی که در دل شاعر وجود دارد اشاره دارد. شاعر از سرگشتگی و غم ناشی از نگاه کردن به مشکلات و دردهایش سخن می‌گوید و در جستجوی پاسخ یا ریشه این مسائل است، اما به نظر می‌رسد که هیچ‌کس قادر به درک یا یافتن راه حل نیست. احساس ناامیدی و تنهایی در این شعر مشهود است.

شمارهٔ ۲۰

رازی که دل من است سرگشته آن
وز خون دو دیده گشتم آغشته آن
تا کی به سر سوزن فکرت کاوم
سری که کسی نیافت سرْ رشته آن

شمارهٔ ۲۱

هوش مصنوعی: دل من پر از رازی است که به خاطر آن درگیر و سردرگم هستم و از شدت ناراحتی چشمانم را با اشک آلوده کرده‌ام.

رازی که دل من است سرگشتهٔ آن

وز خون دو دیده گشتم آغشتهٔ آن

هوش مصنوعی: تا کی باید در فکر و اندیشه خودم غرق باشم، در حالی که رازی دارم که هیچ‌کس نتوانسته آن را کشف کند؟

تا کی به سر سوزن فکرت کاوم

سِرّی که کسی نیافت سَرْ رشتهٔ آن

شمارهٔ ۲۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده