عطار » مختارنامه » باب دهم: در معانی مختلف كه تعلّق به روح دارد » شمارهٔ ۴۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دانی تو که مرگ چیست از تن رستن</p></div>
<div class="m2"><p>یعنی قفس بلبل جان بشکستن</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>برخاستن از دو کون و خوش بنشستن</p></div>
<div class="m2"><p>از خویش بریدن و بدو پیوستن</p></div></div>

شمارهٔ ۴۱

دانی تو که مرگ چیست از تن رستن
یعنی قفس بلبل جان بشکستن
برخاستن از دو کون و خوش بنشستن
از خویش بریدن و بدو پیوستن

هوش مصنوعی: این ابیات به مفهوم مرگ و رهایی از جسم اشاره دارد. شاعر مرگ را به عنوان شکستن قفس بلبل جان توصیف می‌کند که در آن روح از بدن جدا می‌شود. این جدا شدن باعث می‌شود که انسان از دنیا و مادیات جدا شده و به آرامشی دیگر دست یابد. در واقع، مرگ را به عنوان یک پیوستن به حقیقت بالاتر و رهایی از قیود دنیوی می‌بیند.

شمارهٔ ۳۹

شمارهٔ ۴۰

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی مرگ چیست؟ یعنی رهایی از بدن، مثل اینکه قفس بلبل جانش را بشکند و آزاد شود.

دانی تو که مرگ چیست از تن رستن

یعنی قفس بلبل جان بشکستن

هوش مصنوعی: مقصود از این عبارت این است که انسان باید از دنیای مادی و وابستگی‌های دنیوی رها شود و به آرامش و اتحاد با حقیقتی بالاتر دست یابد. این فرآیند شامل جدا شدن از خودخواهی و نیازهای دنیوی و پیوستن به یک منبع یا حقیقت معنوی است که او را به سمت آرامش و کمال هدایت می‌کند.

برخاستن از دو کون و خوش بنشستن

از خویش بریدن و بدو پیوستن

شمارهٔ ۴۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده