عطار » مختارنامه » باب دهم: در معانی مختلف كه تعلّق به روح دارد » شمارهٔ ۲۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای بس که فلک در صف انجم گردد</p></div>
<div class="m2"><p>تا یک مردم تمام مردم گردد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>جان تو کبوتریست پرّیده ز عرش</p></div>
<div class="m2"><p>هرگاه که هادی نشود گم گردد</p></div></div>

شمارهٔ ۲۱

ای بس که فلک در صف انجم گردد
تا یک مردم تمام مردم گردد
جان تو کبوتریست پریده ز عرش
هرگاه که هادی نشود گم گردد

هوش مصنوعی: این شعر به مفهوم انسانی و جایگاه او در جهان اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که در میان ستارگان، سرنوشت انسان‌ها به گونه‌ای است که اگر هدایت نشوند، راه خود را گم می‌کنند. همچنین نماد کبوتر به جان انسان اشاره دارد که از مقام بلندی (عرش) پایین آمده و نیاز به هدایت دارد.

شمارهٔ ۱۹

شمارهٔ ۲۰

هوش مصنوعی: بسیاری از ستاره‌ها در آسمان به صف خواهند آمد تا اینکه یک انسان به کمال برسد و تمام انسانیت را نمایان بکند.

ای بس که فلک در صف انجم گردد

تا یک مردم تمام مردم گردد

هوش مصنوعی: روح تو همچون کبوتر است که از عرش آسمان پرواز کرده. اگر هدایت نشود، به راحتی گم می‌شود.

جان تو کبوتریست پرّیده ز عرش

هرگاه که هادی نشود گم گردد

شمارهٔ ۲۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده