عطار » مختارنامه » باب دهم: در معانی مختلف كه تعلّق به روح دارد » شمارهٔ ۱۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای وهم و خیال و حسِّ تو رهزن تو</p></div>
<div class="m2"><p>بشناس که نیست جان تو در تن تو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>این سر ز سر گزاف نتوان دانست</p></div>
<div class="m2"><p>این جز به تفکّر نشود روشن تو</p></div></div>

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۱۳۷

شمارهٔ ۱۸

ای وهم و خیال و حس تو رهزن تو
بشناس که نیست جان تو در تن تو
این سر ز سر گزاف نتوان دانست
این جز به تفکر نشود روشن تو

هوش مصنوعی: خلاصه این بیت‌ها این است که انسان باید آگاه باشد که خیال و حس او می‌توانند او را فریب دهند. او باید بفهمد که حقیقت وجودش فراتر از جسم و ظاهر است و تنها با تفکر و اندیشه می‌توان به این حقیقت دست یافت.

شمارهٔ ۱۶

شمارهٔ ۱۷

هوش مصنوعی: ای خیال و توهم، بدان که تو باعث اختلال هستی. باید بفهمی که وجود واقعی تو در جسم محدود نمی‌شود.

ای وهم و خیال و حسِّ تو رهزن تو

بشناس که نیست جان تو در تن تو

هوش مصنوعی: این رأس، تنها بر پایهٔ بی‌مبنا نمی‌توان فهمید و درک کرد، بلکه فقط با تفکر و تأمل است که می‌توان به روشنایی رسید.

این سر ز سر گزاف نتوان دانست

این جز به تفکّر نشود روشن تو

شمارهٔ ۱۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده