عطار » مختارنامه » باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه » شمارهٔ ۹۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای یادِ تو مرهم دل خستهٔ من</p></div>
<div class="m2"><p>هردم غم تو همدم پیوستهٔ من</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر تونکنی یاد به لطفی که تراست</p></div>
<div class="m2"><p>که بازگشاید این درِ بستهٔ من</p></div></div>

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۸۹

شمارهٔ ۹۴

ای یاد تو مرهم دل خسته من
هردم غم تو همدم پیوسته من
گر تونکنی یاد به لطفی که تراست
که بازگشاید این در بسته من

هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی یاد و عشق معشوق است که به عنوان مرهمی برای دل خسته شاعر عمل می‌کند. شاعر بیان می‌کند که غم معشوق همیشه همراه اوست و اگر معشوق به یادش با لطفی که دارد برگردد، می‌تواند در قلب او راکد را باز کند.

شمارهٔ ۹۲

شمارهٔ ۹۳

هوش مصنوعی: یاد تو برای من مانند دارویی است که دل خسته‌ام را تسکین می‌دهد و ناامیدی و غم تو همیشه با من است.

ای یادِ تو مرهم دل خستهٔ من

هردم غم تو همدم پیوستهٔ من

هوش مصنوعی: اگر لطف تو به یادم بیفتد، این در بسته‌ی من به روی تو باز خواهد شد.

گر تونکنی یاد به لطفی که تراست

که بازگشاید این درِ بستهٔ من

شمارهٔ ۹۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده